Anne ve babalar bebeklerinin cinsiyetlerini öğrendikten sonra çocuklarına isim olarak ne koyacaklarını düşünmektedirler. Bizde bu yazımızda Ö harfi ile başlayan bebek isimlerini ve anlamlarını sizlerle paylaşacağız. Ö ile başlayan bebek isimleri ve anlamları, ö ile başlayan kız isimleri, ö ile başlayan erkek isimleri, anlamlı ö harfi ile başlayan isimler, kız isimleri, erkek isimleri, kız bebek isimleri, erkek bebek isimleri, yeni kız isimleri, yeni erkek isimleri, en güzel ö harfi kız isimleri, en güzel ö harfi erkek isimleri, dini ö harfi kız isimleri, dini ö harfi erkek isimleri, kuranda geçen kız isimleri, kuranda geçen erkek isimleri, yeni doğan kız bebek isimleri, yeni doğan erkek bebek isimleri ve anlamları, hazır kız isimleri ve hazır erkek isimleri bu sayfamızda yer alıyor.

Ö Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri

Öcal: Öç almaktan, intikal alan

Ögeday: Çok akıllı, bilgili, Moğol hükümdarı Cengiz Han’ın oğlu

Öğünç: Övünülecek şey, kıvanç, övünç

Öğüş: Torun; çok; övme biçimi, övüş

Öğüt: Birine, yapması ya da yapmaması gereken şeyler üzerine söylenen söz

Öke: Olağanüstü yetenekleri olan kimse, dahi

Ökkeş: 1. Erkek örümcek 2. Bir dağ adı

Ökmen: Akıllı, zeki

Ökmener: Akıllı, yiğit

Öksel: Akılla ilgili, zeka ile ilgili, ussal, akılsal

Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü

Öktemer: Yürekli yiğit, güçlü yiğit, görkemli yiğit, ünlü yiğit

Ökten: Güçlü, yiğit

Ömer: Dirlik, canlılık yaşam gücü

Ömür: Dünya üzerinde yaşanan sürenin toplamına verilen addır.

Ömürcan: Yaşam boyu süren dostluk

Önal: Daima önde olmak

Önalan: Önce davranan, önde giden, başa geçen

Öncel: Birine göre kendinden, önce gelen, selef; yol açan, yol gösteren

Öncü: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte yol açan

Öncüer: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit

Önder: Lider, yönetici, şef

Öndersarp: Ulaşılması zor lider

Önel: Bir işin yapılması için verilen süre

Önem: Bir şeyin nitelik ya da nicelik yönünden değeri olma durumu, değer

Öner: (ilk ya da ikiz doğumda önce doğan çocuk için) önde gelen yiğit Önde giden erkek

Öngör: Önceden gör, ilerde olacakları sez

Öngören: Önceden gören, önceden kestiren

Öngün: Önemli bir günün ya da bir bayramın öncesindeki gün, arife

Önol: Önderlik et

Önsel: Hiçbir denemeye dayanmadan, yalnızca akıl yordamıyla

Önsoy: Önde gelen soy

Önumut: Önde gelen umut, ilk umut

Örsal: Örs gibi sağlam, oturaklı

Örsan: Yüce adı olan

Örsel: Örs gibi sağlam el

Örskan: Sağlam kan, örs gibi sağlam kan

Ötün: İstemek, dilemek, arzu etmek

Över: Bir kimsenin ya da bir şeyin iyiliklerini söyleyebilerek onun değerini belirtir

Övüş: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme, övme biçimi, övme yolu

ÖvgüÖvmek için söylenen güzel söz, övme21

ÖvgünÖvülen kimse13

ÖvülBaşkasınca beğenil ve iyiliklerin söylensin9

ÖvünKendi kendini öv, kendini yücelt5

ÖvünçBir niteliği nedeniyle övünme işi, sevinme, sevinç, kıvanç23

Öymen: Uğurlu, talihli

Öz: Bir kimsenin benliği, içsel varlığı; bir şeyin temel öğesi (mecaz olarak) ana nokta, can alıcı nokta

Özak: Özü ak, özü beyaz, ak öz, beyaz öz

Özakay: Özü ak ay, özü beyaz ay

Özalp: Özü yiğit, öz yiğit

Özbay: Özü zengin olan

Özal: Özü kırmızı, özü al renkte, gerçek al

Özarı: Özü temiz özü arı

Özay: Özlü, özü ay gibi aydınlık olan

Özbek: Güçlü, cesur

Özben: Soyluluk ve asalette öz

Özbilen: Herşeyin özünü bilen, az ama öz bilen

Özbilge: Özce bilge kişi, özü bilge

Özbilir: Her şeyin özünü bilir

Özcan: Candan, içten

Özdal: Dal gibi kimse, özü değerli

Özden: Soyu temiz olan

Özdener: İçtenlikli davranan, kimse; soyca temiz yiğit

Özberk: Özü sert, özü sağlam

Özbey: Özü Bey olan

Özbilgin: Bilgin kimse, özce bilgili kimse

Özbir: Özü sözü bir, doğru özlü

Özçelik: Özü çelik olan kimse, sağlam özlü

Özçetin: Özü çetin olan kimse, çetin kimse

Özçevik: Hemen durum alabilen kimse, çevik kimse

Özdeğer: Değerli kimse, özü değerli

Özdem: İçsel varlığım olan özü demir olan, demir özlü

Özdemir: Gerçek, özlü demir

Özdilek: İçten dilenen şey, içsel dilek

Özdil: Özü dilli, tatlı dilli

Özdinç: Dinç kimse, özü dinç

Özdoğa: Özce doğaya benzeyen kimse

Özdoğal: Özce doğaya uygun, doğal kimse

Özdoğan: Özce şahin gibi olan kimse

Özdoğru: Doğru kimse, özü doğru

Özduru: İçsel varlığı duru kimse, temiz kimse

Özdurul: İçsel varlıkça durulaş, özünü durulaştır, duru özlü ol

Özek: Ağacın, bitkinin içi, özü, çalışkan, güç, soluk, nefes, okla Boyunduruğu birbirine bağlayan demir

Özel: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan; her Vakit görülenden ayrı, alışılmıştan

Özer: Özü er olan

Özercan: Özce erkek olan sevgili kimse, yiğit ve sevgili kimse

Özerdal: Özce yiğit ve dal gibi kimse

Özerdem: Özce erdemli kimse, özce iyilikçi, alçak gönüllü kimse

Özerk: Kendi kendini yöneten

Özerkin: Özgür kimse, özerk kimse

Özerol: Özce yiğit ol

Özertan: Özce şafak vakti gibi olan

Özertem: Özce erdemli kimse, iyilikçi, alçak gönüllü

Özen: Dikkat, heves, itina

Özenç: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma işi, özenme işi, özen

Özge: Başka, ayrı; başka bir yaradılış ve huyda olan; iyi, güzel; Cana yakın, sıcakkanlı

Özgen: Yapıp ettiklerinden hiç kimseye karşı sorumlu olmayan, özgür

Özgü: Belli bir şeyde ya da kimsede bulunan, başkasında olmayan

Özgül: özü gül kimse; özellikle bir türle ilgili olan, o türe özgü olan

Özgün: Orijinal, diğerlerine benzemeyen

Özgünay: Hiç kimseye benzemeyen ve Ay gibi kimse

Özgür: Serbest, hiçbir koşula bağlı olmayan

Özlem: Bir kimseyi ya da sevilen bir şeyi görme isteği, göreceği gelme

Özlen: Kendini özlet, özlenilecek biri ol; kaynak; küçük dere; ağaç kökü

Özler: Göreceği gelir, hasret çeker

Özsel: Özü sel gibi olan, kimse; içle ilgili, içsel

Özgebay: Yaradılışça başka ve zengin kimse

Özgeer: Yaradılışça başka olan yiğit

Özgenalp: Özgür yiğit

Özgenç: Genç kimse, özce genç

Özgener: Özgür yiğit

Özger: Özge er, başka er, özge yiğit

Özgun: Benzersiz, ayrı, başka

Özgüç: Özü güçlü

Özgüleç: Güler yüzlü kimse, özü güleç

Özgüner: Hiç kimseye benzemeyen yiğit

Özgüneş: Güneş gibi kimse, özü güneş

Özgürcan: Özgür kimse, başkasının kölesi olmayan can, hür can

Özgürel: Özgürce iş gören el

Özgüven: İnsanın kendine inanma duygusu, insanın kendi özüne duyduğu güven

Özhan: Han soyundan gelen

Özinal: Özü inanç verici

Özinan: Özü inandırıcı

Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen

Özkaya: Özü kaya, özü sağlam

Özker: Sağlam, sağlıklı, er; temiz yürekli yiğit, özger; iyilikçi; yardımsever

Özkut: Uğurlu kimse, özü kutlu

Özkutay: Uğurlu Ay gibi kimse, özü uğurlu

Özkutlu: Özü uğurlu, kutlu kimse

Özlek: Toprağın özlü, verimli yeri; zaman; doğaüstü güç

Özlü: Özü olan, öz bölümü çokça olan; özleşmiş olan; içten gerçek

Özlüer: Özü olan yiğit

Özmen: Özlü kimse, içten kimse

Özmuştu: Özü müjde olan kimse

Özmut: Mutluluk veren

Özoğuz:Tam Oğuz olan

Özok: Özü ok gibi doğru kimse, doğru özlü kimse

Özol: Bir şeyin en güçlü bölümü ol

Özozan: Özü olan kimse, şair kimse

Özönder: Gerçek önder olan kimse

Özpeker: Özü sağlam yiğit

Özpolat: Özü çelik gibi yiğit

Özsoy: Özü temiz, soylu kimse

Öztan: Gerçekşafak

Öztaş: Özü taş, taş gibi sağlam kimse

Öztek: Eşi benzeri olmayan kimse, özü tek olan

Öztekin: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse; öz şehzade, tam bir şehzade

Öztimur: Özü demir olan, öz demir

Öztin: Gerçek ruh, öz ruh

Öztiner: Gerçek ruh olan yiğit

Öztok: Herşeye doymuş kimse, özü tok

Öztuna: Gerçek Tuna Irmağı

Öztunç: Tunç gibi sağlam kimse, özü tunç

Öztürk: Gerçek Türk; özü Türk, öz Türk

Özüak: Temiz özlü kimse

Özüdoğru: Doğru kimse, doğru özlü

Özüpek: Sağlam kimse

Özütok: Herşeye doymuş kimse

Özveren: Kendi özünden veren kimse, özverili

Ö Harfi İle Başlayan Kız İsimleri

Öbek: Tomurcuk, aynı türden şeylerin oluşturduğu yığın küme

Öget: İyi, uygun, güzel

Öğe: Öke

Öğet: İyi, uygun, güzel

Öğün: Güzelliğinle, herşeyinle, övün, kendini öv

Ömrüm: Ömür anlamı taşıyan, ömrün sahibi

Önay: Ay’ın ilk günlerindeki hali, hilal

Öney: Önde giden, ileri giden, önde olan

Öngül: (ilk çocuk için) ilk gül, önde gelen gül, önde gelen

Öniz: (ilk çocuk için) ilk iz, önceki iz

Ören: Eski yapı ya da kent kalıntısı

Örengül: Örende yetişen bir tür gül, ak gül, yaban gülü

Örge: Süs, motif

Övgül: Övgüye değer, övülmeye değer, övülesi

Övgünç: Bkz. Öğünç, övünç

Öykü: Hikaye/ Masal

Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan

Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan; halis altın

Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl

Özaytan: Özden Ay gibi doğan tan

Özbal: Hiçbir katkısı olmayan bal, gerçek bal, katkısız bal,bal özü

Özbil: Özünü bil; ayrıntıyı değil öz” olanı bil, özü bil

Özbilek: Özünü bilen, öz bilgili

Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan

Özden: Kişinin kendi içinden, özünden, candan olan

Özder: Kısa, öz şeyler

Özderen: Öz derleyen

Özdeş: Birbirine benzeyen, eşit nitelikli, özce eş

Özenay: Ay gibi çok güzel

Özengül: Özenerek yetiştirilmiş gül özen gülü, istek gülü

Özenir: Bir şeye özenen bir şeyi titizlikle, özenle yapan, özenen

Özenmiş: Özenerek yaratmış

Özge: Başka, özel. El, yabancı.

Özgönül: Özden ve gönülden

Özgülay: Özelliği, özgülüğü olan ay; özü, kendisi güle benzeyen ay

Özgülüm: Benim kendi gülüm

Özgünel: Benzeri olmayan el, çok güzel el, eli çok güzel olan kimse

Özil: Özü yabancı olmayan, kendi ilimiz

Özipek: Özü ipekten

Özlenen: Özlem duyulan, kavuşma isteği uyandıran görme isteği uyandıran, hasreti çekilen

Öznil: Nil nehri gibi verimli.

Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan

Özperi: Peri kadar güzel

Özpetek: Gerçek petek

Özpınar: Gerçek pınar, gerçek kaynak

Özselen: Öz ses, öz bilgi, gerçek bolluk

Özsu: Besleyici su, bitkilerin dokularında bulunan su

Özşah: Güçlü kişilik

Özten: Güzel tenli

Özüm: Kardeş gibi görülüp, sevilen

Özün: Hakkıyla kazanılmış ün

Özveri: Kendinden bir şeyler verme işi, bir amaç uğruna kendi yararından vazgeçme