Anne ve babalar bebeklerinin cinsiyetlerini öğrendikten sonra çocuklarına isim olarak ne koyacaklarını düşünmektedirler. Bizde bu yazımızda K harfi ile başlayan bebek isimlerini ve anlamlarını sizlerle paylaşacağız. K ile başlayan bebek isimleri ve anlamları, k ile başlayan kız isimleri, k ile başlayan erkek isimleri, anlamlı k harfi ile başlayan isimler, kız isimleri, erkek isimleri, kız bebek isimleri, erkek bebek isimleri, yeni kız isimleri, yeni erkek isimleri, en güzel k harfi kız isimleri, en güzel k harfi erkek isimleri, dini k harfi kız isimleri, dini k harfi erkek isimleri, kuranda geçen kız isimleri, kuranda geçen erkek isimleri, yeni doğan kız bebek isimleri, yeni doğan erkek bebek isimleri ve anlamları, hazır kız isimleri ve hazır erkek isimleri bu sayfamızda yer alıyor.

K Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri

Kaan: Hükümdar, han

Kabil: Kabul eden, olabilir mümkün, önde ve ileride olan.

Kadim: Ayak basan, ulaşan, varan. Ezeli, evvelsiz olandır. Çok eski zamanlara ait eski atik. Yıllanmış. Kelam-ı Kadim, Kur’an-ı Kerim

Kadir: Değer, onur

Kadri: İtibar, değerle ilgili

Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kahhar: Kahreden, üzen manasındadır. Allah’ın esmalarındandır.

Kahra: Yeraltı. Büyük taşlık yer. Bir diğer anlamı da hayvan yiyeceğidir.

Kahraman: Yiğit, cesur

Kainat: Yer, gök, var olan her şey; evren; kozmos dur.

Kalender: Gösterişsiz, sade, tokgözlü anlamındadır.

Kamber: Hz. Ali’ nin sadık kölesi; bir eve çok gelen kimse gibi anlamları vardır.

Kamer: Ay uydusunun Kuran’daki adıdır.

Kamil: Olgun, eksiksiz kişidir.

Kandemir: Çok güçlü olandır.

Kaner: Soyu yiğit olan, er olan kimsedir.

Kani: İnanan, inanmış.

Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan manasındadır.

Kanuni: Kanuna ait kararla ilgili. Sultan Süleyman’ın Sıfatıdır: Kanuni Sultan Süleyman.

Kapkın: Uygun, düzenli anlamındadır.

Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı bir hayvandır.

Karaalp: Kara ve alp yiğit kişidir.

Karacabey: Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk beyi.

Karacan: Esmer kimse manasındadır. Dedem Korkut öykülerinde bir yiğit adıdır.

Karagöz: Gözü açık, çalışkan bir kimsedir.

Kamuran: Dileğine, kavuşmuş olan, bahtiyar, mutlu kişidir.

Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organlarıdır.

Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, Dağkeçisi, yaban keçisi

Kayan: “Kaymaktan” kayma işini yapan, akar gibi yer değiştiren, kayıcı

Kaynak: Bir suyun çıktığı yer, pınar

Kayra: Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayettir. Tanrı’nın insana iyilik getirici, kurtarıcı ilişkisi için kullanılan, özellikle dinsel bir kavramdır.

Karahan: Tarihte bazı hanlara verilen addır. Anadolu’da bir devlet ismidir.

Karaman: Esmer, karayağız insan.

Karan: Kahraman yürekli ve diğer anlam olarak karanlık demektir.

Karanalp: Kara yağız yiğittir.

Karani: Veysel Karani’ nin doğduğu köydür. Çok karanlık anlamına gelir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamıdır.

Karayağız: İri yarı, esmer yakışıklı kimse manasındadır.

Kargın: Kabarmış su, eriyen karların oluşturduğu akarsudur.

Karhan: Karların hükümdarı anlamındadır.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş adıdır.

Kartay: Kar gibi beyaz tay.

Kartekin: Kar gibi beyaz ve de temiz kişidir.

Kasım: Bölen, kısımlara ayırananlamındadır. Yılın 11. Ayının adıdır.

Kâşif: Bulan, meydana çıkaran kişidir.

Kâtip: Değerli çalışkan, yazıcı anlamlarındadır.

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesidir.

Kayaalp: Kaya gibi sert yiğit

Kayaer: Kaya gibi sert ve sağlam er kişidir.

Kayahan: Kaya gibi sert hakan

Kayatekin: Kaya gibi sağlam şehzade

Kayatimur: Kaya+Timur: kaya gibi sert demir manasındadır.

Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk

Kayhan/Kayıhan: Güçlü hükümdar

Kayı: Osmanlıların kökeni olan Oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora

Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

Kemal: Olgunluk, erdem

Kemalettin: Bilgi ve erdem sahibi

Kenan: 1. Hazreti Yakup’un ülkesi, vaat edilmiş ülke; Cennet, Filistin.2. Hz. Yakup’un memleketi, Filistin. 3. Yusuf-i Kenan: Hz. Yusuf. – Pir-i Kenan: Hz. Yakup Hz. Nuh’un iman etmeyen oğlunun adının da Kenan olduğu rivayet edilmektedir. 4. Filistin. Hz. Yakup’un (A.S.) memleketi. (Osmanlıca’ da yazılışı: Ken’an)

Kendal: Yamaç, uçurum kenarı, sel yarığı gibi anlamları vardır.

Kenter: Kentli

Keramettin: Dinin kerameti, doğa üstü gücü, bağış, ihsan,  ağırlama anlamlarındadır.

Kerem: Soyluluk, eli açıklık, cömertlik anlamlarındadır.

Kerim: Kerem sahibi, cömert, soylu, eli açık olandır. Allah’ın adlarındandır.

Kerimhan: Cömert hükümdar.

Keskin: Kesici, kararlı, kesin

Keskiner: Sert yiğit, keskin erkek

Keskintürk: Sert Türk.

Keyan: Büyük hükümdar, şah.

Kezer: Kahraman

Kılıç: Uzun keskin bir bıçak, silah

Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit

Kılıçer: Kılıç gibi keskin er kişi

Kınay: Çok çalışkan

Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak

Kıralp: Rengi kırçıl olan yiğit, kırçıl renkli yiğit, kır yiğit

Kıran: Kırma işini yapan kişi. Çevre, ufuk, tepe, yamaç… gibi anlamları vardır.

Kıraner: Vurup ezerek parçalayan yiğit

Kırat: Değer, düzey – Kır renkli at.

Kırca: Kırçıla yakın, kıra benzer, kır gibi

Kırhan: Kırçıl han

Kırtay: Kır renkli at yavrusu, kır renkli tay

Kırtekin: Kırçıl şehzade

Kıvanç: Sevinç, mutluluk halidir.

Kıvançer: Sevinç olan yiğit, övünç olan yiğit, sevindiren kimse

Kızıltan: Şafak vaktinin kızıllığı manasındadır.

Kızıltuğ: Kızıl renkli tuğ.

Kimya: Maddelerin temel yapılarını¸ bileşimlerini¸ vb.ni inceleyen bilim adıdır. Bir şeyin ana yapısı, birleşimi gibi özünü temsil eder.

Kiper: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse anlamındadır.

Kıyan: Dağdan hızla inen sele verilen addır.

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Koçhan: Yiğit kağan

Konur: 1. Açık sarı, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.

Konuralp: Yiğitler yiğidi, gururlu yiğit

Konurata: Yiğit ata, onurlu ata

Konurbay: Onurlu ve varsıl, onurlu bey

Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı

Koral: Sınır muhafızı

Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit

Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler

Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan

Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el

Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek

Korgün: Kızıl Güneş, kor durumdaki Güneş

Korhan: Çok güçlü hükümdar

Korkmaz: Korku bilmeyen

Korkut: 1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.

Korkutalp: Korkusuzluğuyla başkalarına korku salan yiğit kişi.

Kortan: Sabah ateşi

Koşal: Koşarak git ve al

Köken: Temel, soy, çıktığı yer

Köker: Soyca yiğit olan kimse, kökü yiğit olan er kişidir.

Köknar: Çam türünden, yatay dallı, kerestelik bir orman ve süs ağacı

Köksal: Köksal, iyice yerleş, uzun yaşa

Köksalan: Kökleşmiş olan, kök salmış olan

Köksan: Köklü ün, köklü ad

Köksoy: Kökü derinlere giden soydan olan

Kökten: Soylu

Köroğlu: Türk halk hikayesinin kahramanı.

Kuban: Kafkasya’da bir uygarlık.

Kubat: Kaba, biçimsiz

Kubilay: Moğol imparatoru

Kudret: Güç, kuvvet

Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert

Kunter: Sağlam yapılı yiğit, sert yiğit

Kuntman: Sağlam ve iri yapıl erkek

Kuraner: Kurucu kişi

Kurt: Sürülere saldıran, köpek türünden yırtıcı, yabanıl hayvandır. Mecaz olarak işini iyi bilen, aldanmaz anlamında da kullanılır.

Kurtalp: Kurt gibi yiğit

Kurter: Aldanmaz yiğit, işini iyi bilen yiğit, kurt yiğit

Kurtul: Güç bir durumdan kendini kurtar

Kut: Uğur, talih, şans

Kutal: Uğur al, uğurla ilgili, uğursal

Kutalp: İyilik getiren yiğit, uğurlu yiğit

Kutan: 1. Saban 2. Saka kuşu.

Kutbay: Uğurlu bey

Kutberk: Uğurlu ve sağlam

Kutbettin: Arapçada dinin yücesi anlamına gelir.

Kutcan: İyilik getiren kimse, kutlu kimse

Kuter: İyilik getiren yiğit, kutlu yiğit

Kuthan: Uğurlu kağan, kutlu kağan

Kutkan: Uğurlu kan, kutlu kan

Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu

Kutluk: Uğurlu olan, iyilik getiren

Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili

Kutsalan: Uğur getiren, uğur salan

Kutsalar: Uğur getiren kimse, uğur getiririr, kut gönderir

Kutsan: Uğurlu ad, kutlu ad.

Kuzey: Bir yön

Kutluad: Adı uğurlu.

Kutlualp: Uğurlu yiğit

KutluayUğurlu, kutlu ay.

Kutlubay: İyilik ve zenginlik getiren.

Kutlubey: Uğurlu bey

Kutlucan: Uğurlu ve can kimse.

Kutluel: Uğur getiren el

Kutluer: Uğurlu yiğit.

Kutluğ: İyilik ve uğur getirdiğine inanılan, uğurlu, kutlu

Kutluğhan: Uğur getiren kağan.

Kutluhan: Uğur getiren kağan

Kutlutekin: Uğurlu ve biricik, uğur getiren şehzade, uğurlu prens

Kutlutin: Kutsal ruh

Kutlutürk: Uğurlu Türk, kutsal Türk

Kutman: Uğur getiren, uğurlu kimse

Kutsay: Uğurlu say

Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi

Kutsoy: Kutlu soydan gelen, soyu kutlu

Kuzgun: Bir tür karga

Kuzey: Dört yönden biri, güney yönünün tam zıddında olan yönün adı.

Kültigin: Göktürk komutanı.

Küntay: Sağlam yapılı, kunt Ay

Kürşad/Kürşat: Eski Türklerde Yiğit, alp

K Harfi İle Başlayan Kız İsimleri

Kader: Yazgı, alın yazısı, talih, kişinin hayat planı manasındadır.

Kadife: İyi huylu, sakin

Kadriye: Değer, kıymet, onurla ilgili.

Kafiye: Şiirde, mısra sonunda yer alan kelimelerin ses benzerliği.

Kahya: Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse.

Kaila/Kayla: Pür, saf,katıksız, kötülükten uzak kimse anlamındadır.

Kainat:Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar. Evren, alemler…

Kamelya: Çok güzel çiçekleri olan bir bitki

Kamer: Ay. Kuran’ da sure adı

Kamile: Bütün, eksiksiz, olgun

Karanfil: Kokulu bir çeşit çiçek

Kardan: Kar kadar beyaz.

Kardelen: Kar üzerinde çiçekleri görülen beyaz zarif bir çiçek

Kardem: Kar zamanı.

Karen: Saf, arı, katıksız…

Karin: Yakın, nail olan, hısım

Karina: Carina takım yıldızının adı

Karmen: Parlak kırmızı renk

Karsu: Karın suyu ya da sulu kar.

Karya: Karlar kraliçesi.

Kaşife: Bulan, ortaya çıkaran.

Katibe: Yazıcı, devlet memuru.

Katre: Damla. Damlayan şeydir.

Kavin: Güçlü kız çocuğu.

Kayansel: Taşkın, akarsu seli, sel27

Kayla: Masum, temiz, katkısız, saf… Yunancadır.

Keje: Sarışın kız çocuğu. Kürtçedir.

Kelebek: 1.Vücudu kanatlan ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2.Narin, ince kadın.

Kendi: Tek başına

Keriman: Eli açık, cömert.

Kerime: Ayet, kız evlat, kıymetli anlamları taşır. (Ayet-i Kerime)

Kerra: Tan gibi, koyu

Kevser: Cennette bir akarsuyun adı

Kezban: Aslı Kedbanu – vekilharç kadın (evi çekip çeviren) Ev kadını, evine ve kocasına bağlı kadındır. Bir diğer anlamı; yalan, yalancıdır.

Kısmet: Talih, nasip, kader

Kıymet: Değer

Kıvanç: Sevinç

Kıvılcım: Yanmakta olan bir ateşten sıçrayan küçük ateş parçasıdır.

Kızıltan: Kızıl renk tan

Kibariye: Kibar, nazik kadın.

Kibele: Toprak tanrıçası

Kiraz: Gülgillerden bir meyve ağacının sulu tek çekirdekli meyvesi

Konca: Açmamış çiçek, gonca

Koncagül: Gül goncası

Köz: İçinde küçük kor parçaları bulunan kül

Kösem:Sürünün önünden giden,yol gösteren koç. Cildi temiz,pürüzsüz.

Krizantem: Sadakat anlamına gelen çiçektir.

Kuğu:Beyaz tüylü bir su kuşu

Kumral: Açık kestane rengi, bu renkte olan

Kumru: Güvercine benzeyen bir kuş türü

Kumsal: Deniz kenarı üzeri kumla örtülü yer,sahil.

Kutal: Mutlu ol anlamındadır.

Kutluay/Kutlay: Uğurlu, kutlu ay.

Kutlumaral: Uğurlu dişi geyik, kutlu geyik

Kutsal: Uğurlu sel, hayırlı sel

Kutseli: Mutluluk seli, büyük coşku

Kuyaş: Güneş sıcağı.

Kübra: En büyük, çok büyük manasındadır.

Kuzey: Güneşi az gören yer; kuzey