Anne ve babalar bebeklerinin cinsiyetlerini öğrendikten sonra çocuklarına isim olarak ne koyacaklarını düşünmektedirler. Bizde bu yazımızda E harfi ile başlayan bebek isimlerini ve anlamlarını sizlerle paylaşacağız. E ile başlayan bebek isimleri ve anlamları, e ile başlayan kız isimleri, e ile başlayan erkek isimleri, anlamlı e harfi ile başlayan isimler, kız isimleri, erkek isimleri, kız bebek isimleri, erkek bebek isimleri, yeni kız isimleri, yeni erkek isimleri, en güzel e harfi kız isimleri, en güzel e harfi erkek isimleri, dini e harfi kız isimleri, dini e harfi erkek isimleri, kuranda geçen kız isimleri, kuranda geçen erkek isimleri, yeni doğan kız bebek isimleri, yeni doğan erkek bebek isimleri ve anlamları, hazır kız isimleri ve hazır erkek isimleri bu sayfamızda yer alıyor.

E Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri

Ebrar: Hayır sahipleri, iyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar; sadıklar ve iyiler manasındadır.

Ebubekir: İlk halife olan Hz. Ebubekir’in ismidir. Bekir’in babası manasındadır.

Ecebay: Varlıklı ve ulu kişi.

Ecevit: Açıkgöz, çevik, çalışkan ve sinirli anlamlarındadır.

Ecir: Güzel işler karşılığında alınan mükafattır

Edebali: Osman Gazi’nin hocası. Edeb ve Ali isimlerinin birleşimi ile oluşur.

Edgüer: İyi kimse, iyi er manasındadır.

Edip: Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenen kişi.

Edra: Vücudu beyaz, başı siyah at.

Efdal: En değerli en yüksek.

Efe: Ege yiğidi, ağabey

Efe Buğra: Ağabey, büyük kardeştir. Buğra; büyük erkek deve, iki hörgüçlü devedir.

Efecan: Afacan, hareketli, ele avuca sığmaz anlamlarını taşır.

Efecan / Afacan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı

Efehan: Yiğitlerin başı.

Efekan: Yiğit bir soydan gelen.

Efgan: Ağlamak, feryat etmek.

Efkan: Çığlıklar, inlemeler.

Eflah:Feraha kavuşan, kurtulan.

Eflal: Eflal (افلال) kelimesi Arapça sözlüklerde ‘kurak, bitkisiz yer’, ‘hezimete uğrayan’ manalarına gelen el-fell (الفل) kelimesinin çoğulu olarak geçmektedir. Buna göre Eflal, ‘kurak, bitkisiz yerler’, ‘hezimete uğrayanlar’ manalarına gelir. Kötü enerjili bir isimdir.

Eflatun: Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası / Bilgin, bilgili, herşeyi bilerek doğan çocuk.

Efrahim:  Hz. Yusuf un ikinci oğlu. Orta Filistin’de yerleşen İsrail kabilesine adını verdiği söylenir. Bu kabile Hz. Süleyman’ın ölümünden sonra asıl İsrail topluluğunun 12 kola ayrılmasında etken oldu.

Efran: Sevinçli, mesut, neşeli kimsedir.

Efsane: Kulaktan kulağa yayılan öyküdür.

Efser: Taç, padişah tacı ve subay anlamına gelir.

Eftal: En değerli en yüksek.

Egehan: Engin denizlerin hükümdarı

Egemen: Sözünü geçirendir.

Eğilmez: Boyun bükmeyen.

Eğmen: Talihli, uğurlu,kısmetli

Ejder: Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü

Ekber: Allah’ ın sıfatlarındadır. En büyük manasındadır. İsim olarak kullanılması uygun olmayabilir.

Ekemen: Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, manalarındadır.

Eken: Tarım ile uğraşan kişidir.

Ekener: Toprağa tohum serpen kimsedir.

Ekiner: Tarımla uğraşan kimse

Ekmel: Daha, pek kâmil, mükemmel ve kusursuz olan. En uygun, en eksiksiz olandır. Ekmel-i Enbiya: Hz. Resulallah (s.a.s) tır. Dinin tamamlanması olarak Maide suresi ayet 3 te geçer.

Ekmeleddin: Dinin en olgunu,dinin tamamı.

Ekrem: Pek cömert, iyiliksever manasındadır.

Elbek: İl beyi, ellerin beyi demektir.

Elfida: Feda etme, gözden çıkarmak.

Elgün: Kamu, herkes.

Elit: Seçkin, üstün.

Elyesa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber. Kur’ân-ı Kerîm’de, “İsmail, Elyesa’, Yû­nus ve Lût’a da yol gösterdik; hepsini âlemlere üstün kıldık” (el-En’âm 6/86), “İsmail’i, Elyesa’ı, Zülkifl’i de an. Hep­si de iyilerdendir. (Sâd 38/48) mealin­deki iki âyette anılması ve İslâmî kaynak­larda verilen şeceresi dışında onunla ilgi­li herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Eman: Emniyet, güvence gibi anlamları vardır.

Embiya: Peygamberler, Evliya.

Emin: Güvenilir, kararlı.

Emir: Buyruk.

Emir Efe”’Emir”’, Müslüman Ortadoğu ülkelerinde bey, askeri komutan, vali ya da yüksek rütbeli subaydır. Emir ve Efe isimlerinin birleşiminden oluşmuş çift isimdir

Emir Kaan: Buyruk, komutan, talimat, ferman anlamlarındadır.

Emir Taha: Taha; Hz. Ömer’e Müslüman olmadan önce okunan ilk suredir. Emir+ Taha isimlerinin beraber kullanımı ile oluşan bir addır.

Emiray: Emir ve ay isimlerinden oluşmuş.

Emirbey: Yöneten saygın kişi.

Emircan: Bir kavmin, bir şehrin başı; büyük bir hanedana mensup kimse anlamlarındadır. Peygamberin soyundan gelendir.

Emirhan: Emir veren han, yönetici

Emirkan: Bir kavmin, bir şehrin başı.

Emrah: Saz çalan oynayan

Emran: Kürkler, hayvan derileri.

Emre. Aşık, müptela, vurgun, halk ozanı, arkadaş gibi manaları vardır.

Emrullah: Allah’ ın emri manasındadır.

Enbiya: Peygamberler.

Endam: Gül boylu, ince uzun, güzel endamlı.

Ener: En yiğit, en er kişidir.

Enes: Soylu Arap atı, küheylan manasındadır.

Enez: Cılız, zayıf, güçsüz

Enfal: Ganimet.

Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş.

Enginalp: Engin yiğit

Enginer: Engin yiğit, engin er, engin kimse.

Enginsoy: Geniş soy

Engintürk: Her yanı sarmış olan Türk – Derin bilgiye sahip Türk.

Engiz: Derelerde sık ağaçlardan oluşan karanlık. Ağaç filizi.

Engür: Hepsinden gür olandır.

Enis: Arkadaş, dost

Ensar: Koruyup gözeten, yardımcı olan.

Ensari: Ensar kişilerden biri.

Enver: En ışıklı, en parlak, nurlu güzel kişidir.

Er: Erkek, yiğit, kahraman, yürekli, yetenekli, rütbesiz asker anlamlarını taşır.

Eracar: Güçlü er gürbüz kimsedir.

Erakalın: Alnı açık yiğit, ak alınlı kimsedir.

Erakıncı: Akıncı yiğit, akıncı askerdir.

Eralkan: Al kanlı yiğit…

Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi.

Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit.

Eran: Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma.

Eranıl: Yiğit olarak anılasın manasındadır.

Eraslan: Aslan gibi korkusuz ve güçlü olan kişidir.

Eray: Yiğit kişi

Eraydın: Aydın yiğit aydınlık yiğit

Erbaşat: Egemen olan yiğit

Erbatur: Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır.

Erbay: Saygın, yiğit.

Erberk: Cesur ve şimşek gibi hızlı.

Erbey: Yiğit bey.

Erbil: Yiğitliği ile bilinen.

Erbilek: Yiğit bilekli, bükülmez bilekli

Erbilen: Bilgili, yiğit, bilen er

Erbilir: Bilen kimse, bilgili ve yiğit

Erbuğ: Yiğitler başı, komutan

Ercan: Yiğit, korkusuz olan candır.

Erce: Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde.

Ercenk: Savasçi erkek.

Ercüment: Saygın, onurlu

Erçelik: Çelik gibi yiğit, çelik er kişi

Erçetin: Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er kişi

Erçevik: Canlı, hareketli yiğit

Erda / Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Erdal: Yeni dal, taze dal.

Erdem: Fazilet, ahlak, ruhsal ve manevi olgunluk

Erdi: Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin

Erdil: Gönül eri

Erdim: Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim” “eriştim” “olgunlaştım” anlamındadır.

Erdin: Ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin anlamındadır.

Erdinç: Sağlam, güçlü esen

Erdoğan: Yiğit doğan kişidir.

Erdur: Yiğit kal.

Erduran: Duran, yaşayan yiğit.

Erduru: Katışıksız er, duru er

Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç

Ereken: Vaktinden önce eken, erken eken

Erel: Yiğit el

Erenalp: Ermiş yiğit

Erencan: Ermiş kimse, ermiş can

Erenel: Ermiş el, yiğit el

Erener: Ermiş yiğit.

Erengüç: Ermiş ve güçlü kimse

Erenöz: Özü ermiş kimse

Erensoy: Ermiş soy, yiğit soy

Erentürk: Her şeyi bilen Türk.

Erenulu: Ermiş ve ulu kimse

Erer: Yiğit er, yiğit erkek

Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki. Acı bağdem ağacı.

Erge: Şımarık, nazlı

Ergenekon: Dağın zirvesi

Ergener: Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit

Ergican: İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse; erişmiş can; kendisine kavuşulmuş cananlamalarındadır.

Ergil: Er ile ilgili.

Erginalp: Yetişkin yiğit

Erginbay: Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin

Ergincan: Olgunlaşmış kimse

Erginer: Yetişmiş, olgunlaşmış er.

Erginsoy: Ergin bir hale gelmiş soy

Ergun: Hızlı, atak, sert başlı at.

Ergün: Yumuşak, uysal kimsedir. Sulu kar.

Ergüç: Güçlü er, erkek ve güçlü

Ergüleç: Güler yüzlü kimse, güleç yiğit

Ergüneş: Erken doğan güneş

Ergüvenç: Güvenç olan kimse, güvenilir er

Erhan: Yiğit hükümdar

Erhun: Hun yiğiti

Erışık: Yiğit ışık

Erinçer: Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek

Eris: Uyanık, zeki.

Erişen: Olgunlaşan, erginleşen, ulaşan, yetişen

Erişken: Erişkin

Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik

Erkal: Yiğit kalmanasındadır.

Erkam: Rakam, sayı işaretleridir.

Erkan: Erkek kanlı

Erkaya: Kaya gibi güçlü.

Erke: İşe çevrilebilen güç

Erkel: Güçle ilgili, güçsel

Erker: Güçlü erkek, güç sahibi kimse

Erkin: Tekbaşına iş gören, serbest

Erkol: Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol

Erksoy: Güçlü soy

Erkul: Yiğit kul, yiğit kimse

Erkurt: Yiğit kurt

Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit

Erkutay: Yiğit, uğurlu ve Ay gibi kimse

Erkutlu: Uğurlu yiğit, kutlu yiğit

Erman: Erdemli yiğit

Ermiş: İstediğine kavuşmuş – Dini inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, evliya, veli.

Ermutlu: Mutluluk içinde yaşayan er

Eroğul: Yiğit oğul

Eroğuz: İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek Gürbüz erkek

Erol: Erkek ol sözünde dur anlamında

Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı

Ersay: Yiğit olarak saygı göster

Ersayın: Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse

Ersel: Yiğit sel

Erseven: Erken seven kimse, yiğit kimse

Ersezer: Erken sezer, vaktinden önce sezer

Ersons: Son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Ersoy: Erkek soy, yiğit soy

Erşan: Yiğit, ünlü, yiğit şanlı

Ertan: Tan gibi ateş renkli er

Ertuğrul: Temiz yürekli doğru yiğit

Esad/Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Eşref: Şerefli, şeref sahibi / Uğurlu

Etem: Eksiksiz, tam.

Ethem/ Edhem: Kara, yağız at

Etkin: Etkileyici, yaptırıcı

Evgin: Gecikmemesi gereken, acil, aceleci…

Evliya: Ermişler – Koruyup gözetenler – Allaha yakın olanlar.

Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama

Evren: Kâinat

Eymen: Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu

Eymür: Varlıklı, iyi durumda olan oğuzlarda boy adı.

Eyüp: Sabırın simgesi olmuş bir peygamber

Ezel: Başlangıcı olmayan demektir.

E Harfi İle Başlayan Kız İsimleri

Ebra: Ürkme, kaçma. Birden bire ölme (!!! Çok kötü enerjili bir isim)

Ebrar: Özü sözü doğru olan, hamiyetli, İffetli kişi manasındadır.

Ebru: 1. Kaş. 2. Bulut renginde, buluta benzer, bulut gibi dalgalı, bulutlu. 3. Kağıt üzerine kendine has usulle yapılan, mermer, damarları gibi dalgalı şekilli süsleme. Ciltçilikte ve hüsn-ü hat’ta kullanılır.

Ebrunur: Ebru ve nur isimlerinin birleşimden oluşmuş isimdir.

Ece: Güzel kadın, kraliçe manalarını taşır.

Eceaypar: Ay parçası gibi parlayan kraliçe.

Ecegül: Gül gibi güzel kraliçe.

Ecehan: Yönetici güzel kadın, hükümdar, kraliçe.

Ecem: Kraliçem.

Ecemsu: Su kraliçesi.

Ecenaz: Nazlı güzel kadın anlamındadır.

Ecenur: Nurlu, ışıklı kraliçe.

Ecesu: Su gibi berrak ve çok güzel.

Echer: Son derece güzel kadın. İkinci manası gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlüdür.

Ecmel: En güzel, en yakışıklıanlamındadır.

Ecre: Mükâfat. Ecr kökünden gelir.

Ecren: Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır.

Ecrin: Allah’in hediyesi demektir.

Eda: Naz, işve, davranış, tavır, namaz kılma… Manalarını taşır.

Edanur: Işık saçan nazlı güzel.

Edasu: Eda ve Su isimlerinin birleşiminden oluşur. Nazlı su gibi bir anlam taşır.

Edibe: Nazik,edepli,terbiyeli.

Eflin: Cennetin 8 kapısının biri. Cennete açılan kapı.

Efnan: Cennetteki güzel gözlü kız.

Efra: Allah’tan gelen esinti. İşi gücü olmayan adam, gibi anlamları olduğu yazıyor. Kökeni ve anlamı tam bilinmiyor. Harfler güzel ama anlamlar belirsiz ve kötü.

Efsa: Sihirbaz, efsuncu, büyücü. (Kötü manalı bir isim!!!)

Efsun: Büyülü, sihir

Efşan: Dağıtan, saçan, serpen manalarındadır.

Eftalya: Denizkızı

Eftelya: Bir dönemin ünlü gayri müslim ses sanatçısı, denizkızı Eftelya.

Efza: Artıran, çoğaltan.

Ekim: Bir ay, ekme işlemi.

Ela: Alacalı renkli; gözde kestaneye çalan sarı renkli manasındadır.

Elam: Türkçe: benim olan ela anlamı taşır. Farsça: Elam imparatorluğu eski Elamite imparatorluğu (farsça’da تمدن عیلام) (m.ö. 2700- m.ö. 660 arası) Sümer ve Akkad’in doğusunda, bu günkü İran’ın güneybatısındaki Huzistan eyaletini ve Fars eyaletinin batısında yer almıştır.

Elanur:Gözü sarıya çalan kestane renginde olan güzel manasındadır.

Elasu: Ela gözlerinden temizlik akan.

Elay: Elalı, karışık gibi bir manası vardır. El+ Ay köklerinin birleşiminden oluşur.

Elçin: Demet, deste anlamlarını taşır. Ayrıca Ağustos böceği demektir.

Elçi/Elçim: Elçi olarak gönderilen manasındadır.

Elem: Acı, keder, sancı, kaygı.

Elen: Nadide bulunması güç mücevher.

Elezan: Göğe yükselen ezan sesi anlamındadır.

Elfin: Küçük yaramaz, ele avuca sığmaz.

Elgiz: Şehri koruyan tanrıçadır.

Elif: İslami alfabenin ilk harfidir. Ebccd hesabında değeri “1” birdir. Musikide “la” notasını ifade için kullanılır. Ülfet eden, dost, tanıdık ve alışmış, alışkın, alışık manalarını taşır. – İki kelimeli isimler yapılabilir (Elif Su, Elif Nur v.s.).

Elime: Dert ve elem veren

Elis: Güzel kokulu bir çiçek.

Elisa: Benî İsrail Peygamberlerindendir. Bir diğer yandan HIV testine de ELİSA denir; bu manada kötü enerjili bir isimdir.

Eliz: Yabancı yerdeyiz, yabancıyız ve el izi anlamındadır.

Elizan: Uzaktan duyulan ezan sesidir.

Ella: Sonsuzluk.

Elmas: Değerli bir taştır.

Elmina: Mina dağında açan çiçek manasına rastlıyoruz. Ayrıca Al ve Mina kelimelerinin birleşiminden oluşan bir isim olan Elmina’ nın güneş tutulmasındaki kızıllığa verilen ad olduğu da söylenir.

Elmira: Emir veren prensestir.

Elnare: Ülkesinin ışığı, odlar yurdu. Azerbaycan’ın diğer ismi ile eşanlamlıdır.

Elnur: Elin nuru anlamındadır.

Elzem: Gerekli olan, vazgeçilmez.

Emeç: Gaye, amaç, hedef manalarındadır.

Emel: Hedef, umut,arzu.

Emet: Bolluk getiren, bolluk, berekettir. Son sonuç da demektir.

Emine: İnanılır, güvenilir.

Emira: Eski Mısır’da prenseslere verilen unvandır.

Enda: Yüce, ulu, yüksek, âlâ anlamındadır.

Enfes: Güzeller içindeki en güzel olan. Nefiss.

Enginay: Aşağılara doğru inmiş Ay, engine inmiş Ay.

Enginiz: İnmiş iz; engindeki iz.

Enhar: Irmaklar, çaylar. Enhar. Kur’an-ı Kerim’de cennetin altından akan ırmaklar.

Enise: Sevimli / Dost / Cana yakın arkadaş

Ennur: Nur yağdıran.

ErçilDoğru, inanılır, güvenilir kişi.

Erdemay: Erdemli ve Ay kadar güzel olandır.

Erengül: Ermiş, yetişmiş, açmış gül

Erengün: Ulaşıp gelen gün.

Erensu: Ermiş gibi ve su gibi aziz olan.

Ergem: Nazlım, canım.

Ergim: Eriştiğim, ulaştığım, benim olan ergidir.

Erguvan: Çok güzel lila, mor renkli çiçekleri olan bir ağaç.

Ergüler: Erken mutlu olur, erken güler.

Erkinay: Özgür Ay, özgürce dolaşan Ay.

Erna: İşveli, cilveli, şen şakrak kişi.

Ervanur: Allah’ın gönderdiği ışık.

Ervin: Şahsiyetli, kişilikli, şerefli,itibarlı.

Esen: Ruhsal ve bedensel olarak sağlıklı sıhhatli sağlam

Esengül: Sağlıklı gül.

Esengün: Sağlıklı gün.

Esensu: Rüzgârlı su.

Esil: Şerefli, itibarlı ve otoriter kişi, uzun ve dolgun yüz. Doğru şey. Kavi, muhkem, sağlam

Esila: Öğle vakti ile ikindi vakti arasında geçen zaman diliminin Kuran’ da geçen adıdır.

Esim: Esme işi, rüzgârın esişi, esinti.

Esinay: Aydan etkilenen.

Esinsel: Coşkulu duygular içinde olan.

Esinsu: Berraklığıyla ilham veren.

Esinti: Belli belirsiz hissedilen hafif yel.

Eslem: Daha sağlam, en selâmetli.

Eslim: Teslimiyet, Allah’a teslim olandır.

Eslina: Dünyalar güzeli.

Esma: İsim manasındadır.

Esmanur: Adı nur.

Esmasu: Adı su.

Esmeray: Esmer kadın.

Esmira: Zümrüt taşı.

Esna: Bir işin yapıldığı an.

Esra: Çabuk, hızlı

Etfal: En değerli en yüksek.

Eva: Havva. Yaratılan ilk kadın

Evcimen: Evi yaşanacak bir yuva yapan, evine ve ev işlerine çok bağlı, Evi çekip çeviren, evine düşkün.

Evla: Uygun olan manasındadır.

Evra: Hisar, kale anlamındadır.

Evsa: Sihirbaz, efsuncu, insana tesir eden anlamındadır.

Evşen: Hafif / Şen olan ev gibi de tanımlanabilir.

Eylül: Bir ay, hüzünlü

Eyşan: Şanlı, güzelliği ile ünlü.

Ezgi: Beste, müzik parçası

Ezgin: Paraca durumu bozuk olan, çürük ezik gibi negatif manaları vardır.

Ezra: Sözü düzgün doğru olan adam manasındadır. Ayrıca beyaz kulaklı siyah at demektir.