E Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri

Ebrar: Hayır sahipleri, iyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar; sadıklar ve iyiler manasındadır.

Ebubekir: İlk halife olan Hz. Ebubekir’in ismidir. Bekir’in babası manasındadır.

Ecebay: Varlıklı ve ulu kişi.

Ecevit: Açıkgöz, çevik, çalışkan ve sinirli anlamlarındadır.

Ecir: Güzel işler karşılığında alınan mükafattır

Edebali: Osman Gazi’nin hocası. Edeb ve Ali isimlerinin birleşimi ile oluşur.

Edgüer: İyi kimse, iyi er manasındadır.

Edip: Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenen kişi.

Edra: Vücudu beyaz, başı siyah at.

Efdal: En değerli en yüksek.

Efe: Ege yiğidi, ağabey

Efe Buğra: Ağabey, büyük kardeştir. Buğra; büyük erkek deve, iki hörgüçlü devedir.

Efecan: Afacan, hareketli, ele avuca sığmaz anlamlarını taşır.

Efecan / Afacan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı

Efehan: Yiğitlerin başı.

Efekan: Yiğit bir soydan gelen.

Efgan: Ağlamak, feryat etmek.

Efkan: Çığlıklar, inlemeler.

Eflah:Feraha kavuşan, kurtulan.

Eflal: Eflal (افلال) kelimesi Arapça sözlüklerde ‘kurak, bitkisiz yer’, ‘hezimete uğrayan’ manalarına gelen el-fell (الفل) kelimesinin çoğulu olarak geçmektedir. Buna göre Eflal, ‘kurak, bitkisiz yerler’, ‘hezimete uğrayanlar’ manalarına gelir. Kötü enerjili bir isimdir.

Eflatun: Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası / Bilgin, bilgili, herşeyi bilerek doğan çocuk.

Efrahim:  Hz. Yusuf un ikinci oğlu. Orta Filistin’de yerleşen İsrail kabilesine adını verdiği söylenir. Bu kabile Hz. Süleyman’ın ölümünden sonra asıl İsrail topluluğunun 12 kola ayrılmasında etken oldu.

Efran: Sevinçli, mesut, neşeli kimsedir.

Efsane: Kulaktan kulağa yayılan öyküdür.

Efser: Taç, padişah tacı ve subay anlamına gelir.

Eftal: En değerli en yüksek.

Egehan: Engin denizlerin hükümdarı

Egemen: Sözünü geçirendir.

Eğilmez: Boyun bükmeyen.

Eğmen: Talihli, uğurlu,kısmetli

Ejder: Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü

Ekber: Allah’ ın sıfatlarındadır. En büyük manasındadır. İsim olarak kullanılması uygun olmayabilir.

Ekemen: Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, manalarındadır.

Eken: Tarım ile uğraşan kişidir.

Ekener: Toprağa tohum serpen kimsedir.

Ekiner: Tarımla uğraşan kimse

Ekmel: Daha, pek kâmil, mükemmel ve kusursuz olan. En uygun, en eksiksiz olandır. Ekmel-i Enbiya: Hz. Resulallah (s.a.s) tır. Dinin tamamlanması olarak Maide suresi ayet 3 te geçer.

Ekmeleddin: Dinin en olgunu,dinin tamamı.

Ekrem: Pek cömert, iyiliksever manasındadır.

Elbek: İl beyi, ellerin beyi demektir.

Elfida: Feda etme, gözden çıkarmak.

Elgün: Kamu, herkes.

Elit: Seçkin, üstün.

Elyesa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber. Kur’ân-ı Kerîm’de, “İsmail, Elyesa’, Yû­nus ve Lût’a da yol gösterdik; hepsini âlemlere üstün kıldık” (el-En’âm 6/86), “İsmail’i, Elyesa’ı, Zülkifl’i de an. Hep­si de iyilerdendir. (Sâd 38/48) mealin­deki iki âyette anılması ve İslâmî kaynak­larda verilen şeceresi dışında onunla ilgi­li herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Eman: Emniyet, güvence gibi anlamları vardır.

Embiya: Peygamberler, Evliya.

Emin: Güvenilir, kararlı.

Emir: Buyruk.

Emir Efe”’Emir”’, Müslüman Ortadoğu ülkelerinde bey, askeri komutan, vali ya da yüksek rütbeli subaydır. Emir ve Efe isimlerinin birleşiminden oluşmuş çift isimdir

Emir Kaan: Buyruk, komutan, talimat, ferman anlamlarındadır.

Emir Taha: Taha; Hz. Ömer’e Müslüman olmadan önce okunan ilk suredir. Emir+ Taha isimlerinin beraber kullanımı ile oluşan bir addır.

Emiray: Emir ve ay isimlerinden oluşmuş.

Emirbey: Yöneten saygın kişi.

Emircan: Bir kavmin, bir şehrin başı; büyük bir hanedana mensup kimse anlamlarındadır. Peygamberin soyundan gelendir.

Emirhan: Emir veren han, yönetici

Emirkan: Bir kavmin, bir şehrin başı.

Emrah: Saz çalan oynayan

Emran: Kürkler, hayvan derileri.

Emre. Aşık, müptela, vurgun, halk ozanı, arkadaş gibi manaları vardır.

Emrullah: Allah’ ın emri manasındadır.

Enbiya: Peygamberler.

Endam: Gül boylu, ince uzun, güzel endamlı.

Ener: En yiğit, en er kişidir.

Enes: Soylu Arap atı, küheylan manasındadır.

Enez: Cılız, zayıf, güçsüz

Enfal: Ganimet.

Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş.

Enginalp: Engin yiğit

Enginer: Engin yiğit, engin er, engin kimse.

Enginsoy: Geniş soy

Engintürk: Her yanı sarmış olan Türk – Derin bilgiye sahip Türk.

Engiz: Derelerde sık ağaçlardan oluşan karanlık. Ağaç filizi.

Engür: Hepsinden gür olandır.

Enis: Arkadaş, dost

Ensar: Koruyup gözeten, yardımcı olan.

Ensari: Ensar kişilerden biri.

Enver: En ışıklı, en parlak, nurlu güzel kişidir.

Er: Erkek, yiğit, kahraman, yürekli, yetenekli, rütbesiz asker anlamlarını taşır.

Eracar: Güçlü er gürbüz kimsedir.

Erakalın: Alnı açık yiğit, ak alınlı kimsedir.

Erakıncı: Akıncı yiğit, akıncı askerdir.

Eralkan: Al kanlı yiğit…

Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi.

Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit.

Eran: Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma.

Eranıl: Yiğit olarak anılasın manasındadır.

Eraslan: Aslan gibi korkusuz ve güçlü olan kişidir.

Eray: Yiğit kişi

Eraydın: Aydın yiğit aydınlık yiğit

Erbaşat: Egemen olan yiğit

Erbatur: Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır.

Erbay: Saygın, yiğit.

Erberk: Cesur ve şimşek gibi hızlı.

Erbey: Yiğit bey.

Erbil: Yiğitliği ile bilinen.

Erbilek: Yiğit bilekli, bükülmez bilekli

Erbilen: Bilgili, yiğit, bilen er

Erbilir: Bilen kimse, bilgili ve yiğit

Erbuğ: Yiğitler başı, komutan

Ercan: Yiğit, korkusuz olan candır.

Erce: Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde.

Ercenk: Savasçi erkek.

Ercüment: Saygın, onurlu

Erçelik: Çelik gibi yiğit, çelik er kişi

Erçetin: Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er kişi

Erçevik: Canlı, hareketli yiğit

Erda / Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Erdal: Yeni dal, taze dal.

Erdem: Fazilet, ahlak, ruhsal ve manevi olgunluk

Erdi: Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin

Erdil: Gönül eri

Erdim: Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim” “eriştim” “olgunlaştım” anlamındadır.

Erdin: Ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin anlamındadır.

Erdinç: Sağlam, güçlü esen

Erdoğan: Yiğit doğan kişidir.

Erdur: Yiğit kal.

Erduran: Duran, yaşayan yiğit.

Erduru: Katışıksız er, duru er

Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç

Ereken: Vaktinden önce eken, erken eken

Erel: Yiğit el

Erenalp: Ermiş yiğit

Erencan: Ermiş kimse, ermiş can

Erenel: Ermiş el, yiğit el

Erener: Ermiş yiğit.

Erengüç: Ermiş ve güçlü kimse

Erenöz: Özü ermiş kimse

Erensoy: Ermiş soy, yiğit soy

Erentürk: Her şeyi bilen Türk.

Erenulu: Ermiş ve ulu kimse

Erer: Yiğit er, yiğit erkek

Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki. Acı bağdem ağacı.

Erge: Şımarık, nazlı

Ergenekon: Dağın zirvesi

Ergener: Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit

Ergican: İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse; erişmiş can; kendisine kavuşulmuş cananlamalarındadır.

Ergil: Er ile ilgili.

Erginalp: Yetişkin yiğit

Erginbay: Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin

Ergincan: Olgunlaşmış kimse

Erginer: Yetişmiş, olgunlaşmış er.

Erginsoy: Ergin bir hale gelmiş soy

Ergun: Hızlı, atak, sert başlı at.

Ergün: Yumuşak, uysal kimsedir. Sulu kar.

Ergüç: Güçlü er, erkek ve güçlü

Ergüleç: Güler yüzlü kimse, güleç yiğit

Ergüneş: Erken doğan güneş

Ergüvenç: Güvenç olan kimse, güvenilir er

Erhan: Yiğit hükümdar

Erhun: Hun yiğiti

Erışık: Yiğit ışık

Erinçer: Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek

Eris: Uyanık, zeki.

Erişen: Olgunlaşan, erginleşen, ulaşan, yetişen

Erişken: Erişkin

Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik

Erkal: Yiğit kalmanasındadır.

Erkam: Rakam, sayı işaretleridir.

Erkan: Erkek kanlı

Erkaya: Kaya gibi güçlü.

Erke: İşe çevrilebilen güç

Erkel: Güçle ilgili, güçsel

Erker: Güçlü erkek, güç sahibi kimse

Erkin: Tekbaşına iş gören, serbest

Erkol: Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol

Erksoy: Güçlü soy

Erkul: Yiğit kul, yiğit kimse

Erkurt: Yiğit kurt

Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit

Erkutay: Yiğit, uğurlu ve Ay gibi kimse

Erkutlu: Uğurlu yiğit, kutlu yiğit

Erman: Erdemli yiğit

Ermiş: İstediğine kavuşmuş – Dini inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, evliya, veli.

Ermutlu: Mutluluk içinde yaşayan er

Eroğul: Yiğit oğul

Eroğuz: İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek Gürbüz erkek

Erol: Erkek ol sözünde dur anlamında

Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı

Ersay: Yiğit olarak saygı göster

Ersayın: Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse

Ersel: Yiğit sel

Erseven: Erken seven kimse, yiğit kimse

Ersezer: Erken sezer, vaktinden önce sezer

Ersons: Son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Ersoy: Erkek soy, yiğit soy

Erşan: Yiğit, ünlü, yiğit şanlı

Ertan: Tan gibi ateş renkli er

Ertuğrul: Temiz yürekli doğru yiğit

Esad/Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Eşref: Şerefli, şeref sahibi / Uğurlu

Etem: Eksiksiz, tam.

Ethem/ Edhem: Kara, yağız at

Etkin: Etkileyici, yaptırıcı

Evgin: Gecikmemesi gereken, acil, aceleci…

Evliya: Ermişler – Koruyup gözetenler – Allaha yakın olanlar.

Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama

Evren: Kâinat

Eymen: Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu

Eymür: Varlıklı, iyi durumda olan oğuzlarda boy adı.

Eyüp: Sabırın simgesi olmuş bir peygamber

Ezel: Başlangıcı olmayan demektir.

E Harfi İle Başlayan Kız İsimleri

Ebra: Ürkme, kaçma. Birden bire ölme (!!! Çok kötü enerjili bir isim)

Ebrar: Özü sözü doğru olan, hamiyetli, İffetli kişi manasındadır.

Ebru: 1. Kaş. 2. Bulut renginde, buluta benzer, bulut gibi dalgalı, bulutlu. 3. Kağıt üzerine kendine has usulle yapılan, mermer, damarları gibi dalgalı şekilli süsleme. Ciltçilikte ve hüsn-ü hat’ta kullanılır.

Ebrunur: Ebru ve nur isimlerinin birleşimden oluşmuş isimdir.

Ece: Güzel kadın, kraliçe manalarını taşır.

Eceaypar: Ay parçası gibi parlayan kraliçe.

Ecegül: Gül gibi güzel kraliçe.

Ecehan: Yönetici güzel kadın, hükümdar, kraliçe.

Ecem: Kraliçem.

Ecemsu: Su kraliçesi.

Ecenaz: Nazlı güzel kadın anlamındadır.

Ecenur: Nurlu, ışıklı kraliçe.

Ecesu: Su gibi berrak ve çok güzel.

Echer: Son derece güzel kadın. İkinci manası gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlüdür.

Ecmel: En güzel, en yakışıklıanlamındadır.

Ecre: Mükâfat. Ecr kökünden gelir.

Ecren: Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır.

Ecrin: Allah’in hediyesi demektir.

Eda: Naz, işve, davranış, tavır, namaz kılma… Manalarını taşır.

Edanur: Işık saçan nazlı güzel.

Edasu: Eda ve Su isimlerinin birleşiminden oluşur. Nazlı su gibi bir anlam taşır.

Edibe: Nazik,edepli,terbiyeli.

Eflin: Cennetin 8 kapısının biri. Cennete açılan kapı.

Efnan: Cennetteki güzel gözlü kız.

Efra: Allah’tan gelen esinti. İşi gücü olmayan adam, gibi anlamları olduğu yazıyor. Kökeni ve anlamı tam bilinmiyor. Harfler güzel ama anlamlar belirsiz ve kötü.

Efsa: Sihirbaz, efsuncu, büyücü. (Kötü manalı bir isim!!!)

Efsun: Büyülü, sihir

Efşan: Dağıtan, saçan, serpen manalarındadır.

Eftalya: Denizkızı

Eftelya: Bir dönemin ünlü gayri müslim ses sanatçısı, denizkızı Eftelya.

Efza: Artıran, çoğaltan.

Ekim: Bir ay, ekme işlemi.

Ela: Alacalı renkli; gözde kestaneye çalan sarı renkli manasındadır.

Elam: Türkçe: benim olan ela anlamı taşır. Farsça: Elam imparatorluğu eski Elamite imparatorluğu (farsça’da تمدن عیلام) (m.ö. 2700- m.ö. 660 arası) Sümer ve Akkad’in doğusunda, bu günkü İran’ın güneybatısındaki Huzistan eyaletini ve Fars eyaletinin batısında yer almıştır.

Elanur:Gözü sarıya çalan kestane renginde olan güzel manasındadır.

Elasu: Ela gözlerinden temizlik akan.

Elay: Elalı, karışık gibi bir manası vardır. El+ Ay köklerinin birleşiminden oluşur.

Elçin: Demet, deste anlamlarını taşır. Ayrıca Ağustos böceği demektir.

Elçi/Elçim: Elçi olarak gönderilen manasındadır.

Elem: Acı, keder, sancı, kaygı.

Elen: Nadide bulunması güç mücevher.

Elezan: Göğe yükselen ezan sesi anlamındadır.

Elfin: Küçük yaramaz, ele avuca sığmaz.

Elgiz: Şehri koruyan tanrıçadır.

Elif: İslami alfabenin ilk harfidir. Ebccd hesabında değeri “1” birdir. Musikide “la” notasını ifade için kullanılır. Ülfet eden, dost, tanıdık ve alışmış, alışkın, alışık manalarını taşır. – İki kelimeli isimler yapılabilir (Elif Su, Elif Nur v.s.).

Elime: Dert ve elem veren

Elis: Güzel kokulu bir çiçek.

Elisa: Benî İsrail Peygamberlerindendir. Bir diğer yandan HIV testine de ELİSA denir; bu manada kötü enerjili bir isimdir.

Eliz: Yabancı yerdeyiz, yabancıyız ve el izi anlamındadır.

Elizan: Uzaktan duyulan ezan sesidir.

Ella: Sonsuzluk.

Elmas: Değerli bir taştır.

Elmina: Mina dağında açan çiçek manasına rastlıyoruz. Ayrıca Al ve Mina kelimelerinin birleşiminden oluşan bir isim olan Elmina’ nın güneş tutulmasındaki kızıllığa verilen ad olduğu da söylenir.

Elmira: Emir veren prensestir.

Elnare: Ülkesinin ışığı, odlar yurdu. Azerbaycan’ın diğer ismi ile eşanlamlıdır.

Elnur: Elin nuru anlamındadır.

Elzem: Gerekli olan, vazgeçilmez.

Emeç: Gaye, amaç, hedef manalarındadır.

Emel: Hedef, umut,arzu.

Emet: Bolluk getiren, bolluk, berekettir. Son sonuç da demektir.

Emine: İnanılır, güvenilir.

Emira: Eski Mısır’da prenseslere verilen unvandır.

Enda: Yüce, ulu, yüksek, âlâ anlamındadır.

Enfes: Güzeller içindeki en güzel olan. Nefiss.

Enginay: Aşağılara doğru inmiş Ay, engine inmiş Ay.

Enginiz: İnmiş iz; engindeki iz.

Enhar: Irmaklar, çaylar. Enhar. Kur’an-ı Kerim’de cennetin altından akan ırmaklar.

Enise: Sevimli / Dost / Cana yakın arkadaş

Ennur: Nur yağdıran.

ErçilDoğru, inanılır, güvenilir kişi.

Erdemay: Erdemli ve Ay kadar güzel olandır.

Erengül: Ermiş, yetişmiş, açmış gül

Erengün: Ulaşıp gelen gün.

Erensu: Ermiş gibi ve su gibi aziz olan.

Ergem: Nazlım, canım.

Ergim: Eriştiğim, ulaştığım, benim olan ergidir.

Erguvan: Çok güzel lila, mor renkli çiçekleri olan bir ağaç.

Ergüler: Erken mutlu olur, erken güler.

Erkinay: Özgür Ay, özgürce dolaşan Ay.

Erna: İşveli, cilveli, şen şakrak kişi.

Ervanur: Allah’ın gönderdiği ışık.

Ervin: Şahsiyetli, kişilikli, şerefli,itibarlı.

Esen: Ruhsal ve bedensel olarak sağlıklı sıhhatli sağlam

Esengül: Sağlıklı gül.

Esengün: Sağlıklı gün.

Esensu: Rüzgârlı su.

Esil: Şerefli, itibarlı ve otoriter kişi, uzun ve dolgun yüz. Doğru şey. Kavi, muhkem, sağlam

Esila: Öğle vakti ile ikindi vakti arasında geçen zaman diliminin Kuran’ da geçen adıdır.

Esim: Esme işi, rüzgârın esişi, esinti.

Esinay: Aydan etkilenen.

Esinsel: Coşkulu duygular içinde olan.

Esinsu: Berraklığıyla ilham veren.

Esinti: Belli belirsiz hissedilen hafif yel.

Eslem: Daha sağlam, en selâmetli.

Eslim: Teslimiyet, Allah’a teslim olandır.

Eslina: Dünyalar güzeli.

Esma: İsim manasındadır.

Esmanur: Adı nur.

Esmasu: Adı su.

Esmeray: Esmer kadın.

Esmira: Zümrüt taşı.

Esna: Bir işin yapıldığı an.

Esra: Çabuk, hızlı

Etfal: En değerli en yüksek.

Eva: Havva. Yaratılan ilk kadın

Evcimen: Evi yaşanacak bir yuva yapan, evine ve ev işlerine çok bağlı, Evi çekip çeviren, evine düşkün.

Evla: Uygun olan manasındadır.

Evra: Hisar, kale anlamındadır.

Evsa: Sihirbaz, efsuncu, insana tesir eden anlamındadır.

Evşen: Hafif / Şen olan ev gibi de tanımlanabilir.

Eylül: Bir ay, hüzünlü

Eyşan: Şanlı, güzelliği ile ünlü.

Ezgi: Beste, müzik parçası

Ezgin: Paraca durumu bozuk olan, çürük ezik gibi negatif manaları vardır.

Ezra: Sözü düzgün doğru olan adam manasındadır. Ayrıca beyaz kulaklı siyah at demektir.