D Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri

Dağhan: Dağ ve han kelimelerinin birleşimden oluşmuştur. Eski Türklerde dağ tanrısının adıdır.

Dağıstan: Türk kökenli Kafkasya ülkesi

Dağlı: Dağlık yerleşim yerlerinde yaşayan kimse

Dağtekin: Yalnız ıssız dağ

Dalay: Deniz. Dal gibi ince Ay gibi güzel.

Damra: Peygamber efendimizin sütkardeşinin adı.

Dare: Yoldaş, arkadaş.

Davut: İsraillilerin, sesinin güzelliği ve şairliği ile tanınan hükümdar ve peygamberi.İbranca’da “sevgili, aziz” anlamında olduğu sanılıyor.

Deha: Dahi.

Delal: Cilve, naz, işve. İnsana güzel ve sevimli görünecek hal, durum.

Delice: Deli gibi taşkın

Delikan: Coşkulu, yerinde duramayan – Çocukluk çağından ergenliğe eren kimse.

Demir: Çok sağlam bir metal

Demiralp: Demir gibi sağlam yiğit

Demiray: Demir gibi sağlam ve Ay gibi güzel.

Demirbilek: Sağlam bilekli, güçlü kimse.

Demircan: Çok canlı, sağlam.

Demirdelen: Demiri delebilecek güçte olan.

Demirel: Güçlü el

Demirer: Demir gibi sağlam kimse, güçlü kimse.

Demirgüç: Sağlam ve güçlü kimse.

Demirhan: Güçlü hükümdar

Demirkan: Sağlam ve güçlü kan.

Demirkaya: Demir ve kaya gibi sağlam kimse.

Demirkıran: Güçlü kimse, babayiğit.

Deniz: Derya, büyük tuzlu su birikintisi

Denizhan: Denizler hakanı.

Deren: Derleyen, tırmık

Dicle: Bir ırmak ismi

Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri, doruk, dik yerdeki orman, yayla,

Dilmen:Dil bilen kimse, dilci.

Diren: Karşı koy, dayan, harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir tarım aracı.

Dirim: Hayat, yaşam, yaşama gücü

Diyar: Memleket.

Doğa: Tabiat.

Doğaç: Önceden düşünülüp hazırlanmadan ortaya çıkan düşünce

Doğanay: Ayın ilk günlerinde Ay, yeni Ay (ayın ilk günleri doğan çocuklara verilir)

Doğangün: Doğmakta olan, doğan güneş

Doğu: Bir yön ismidir.

Dora: En yüksek yer, uç. Bir şeyin uç kısmı yukarısı tepesi. Dağ doruğu anlamlarını taşır.

Doruk: Zirve, dağların en yüksek noktası

Duha: Kur’anı Kerim’de 93. surenin ismi, kuşluk vakti.

Demirok: Sağlam ok, demirden yapılmış ok.

Demirol: Demir gibi güçlü ol.

Demiröz: Özü demir gibi sağlam olan.

Demirsu: Demir gibi sağlam ve su kadar berrak olan.

Demirtaş: Demir ve taş gibi kimse, güçlü kimse, demir gülle.

Demirtuğ: Demirden yapılmış sorguç.

Demirtürk: Demir gibi Türk.

Demiryürek: Yürekli, yiğit, korkusuz, güçlü kimse.

Dengiz: Deniz.

Denizalp: Denizler yiğidi.

Denizer: Denizci, deniz eri, deniz adamı.

Denizman: Denizci, deniz adamı

Denk: Uygunluk, eşitlik durumu

Denktaş: Yük yüklemeye yarayan, taş, denk taşı, aynı yaşta bulunan, Yaşıt, akran, eşit özdeş.

Deran: Güzellik.Derhal, o anda hemen anlamlarındadır.

Derda: Kur’an fıkıh ve hadis ili.

Derinöz: Özü derin olan kimse, derin özlü.

Derviş: Alçak gönüllü, hoşgörü sahibi

Devran: Çağ, zaman.

Devrimer: Devrimci, devrim yapan kimse, devrimin yiğidi

Dikalp: Dik başlı yiğit

Diker: Başı dik kimse, dik başlı yiğit

Diktaş: Eğik olmayan taş.

Dilaver: Yiğit / Yürekli

Dilercan: Dileyen can, dileyen kimse

Dilmaç: Dili çok iyi bilen, dil ustası.

Dilşad: Gönlü hoş.

Dincel: Dinç bir duruma gel, dinçleş, dinç el güçlü el

Dinç: Güçlü, kuvvetli, dayanıklı

Dinçalp: Güçlü yiğit, güçlü ve yiğit

Dinçay: Güçlü ve ay gibi

Dinçer: Güçlü yiğit kişi

Dinçerk: Güçlü kuvvetli kişi

Dinçkal: Hep dinç ol manasındadır.

Dinçkaya: Güçlü kaya, kaya gibi sağlam güçlü

Dinçmen: Sağlam, güçlü, kimse, güçlü erkek

Dinçok: Sağlam ok, güçlü ok

Dinçöz: Dinç kimse, dinç özlü, güçlü kimse

Dinçsan: Dinç ve ünlü

Dinçsel: Güçlü sel

Dinçtürk: Sağlıklı, sağlam Türk, güçlü Türk

Dindar: Allah’a inanmış, bağlanmış olan kimse.

Direnç: Karşı koyma

Dirisoy: Güçlü soy, canlı soy

Doğukan: Doğunun hakanı demektir

Doğal: Olağan olarak ortaya çıkmış olan, doğaya uygun, yapay Olmayan, yapmacıksız

Doğan: Yırtıcı bir kuş

Doğanalp: Şahin ve yiğit, yiğit kimse

Doğaner: Şahin gibi kimse, şahin gibi yiğit

Doğantan: (şafakta doğan için) tan gibi doğmuş olan, yeni tan

Doğar: Doğmazlık etmez

Doğruer: Yalan söylemeyen, haksızlık yapmayan kimse, içi dışı bir kimse

Doğrul: Herhangi bir yöne doğru yönlen, toparlan, dik duruma gel doğru ol

Doğruol: Eğrilikten kaçın, haksızlık etme, içi dışı bir ol

Doğuer: Doğu yiğidi

Doğuhan: Doğunun hükümdarı.

Doğukan: Doğunun hakanı

Doğuş: Hayata geliş

Dolun: Dolgun, dolarak biçimi yuvarlaklaşmış, ayın ondördü

Dorukhan: Yüksekteki hükümdar

Doruktekin: Yüce ve biricik, yüce şehzade

Dost: Sevilen ve güvenilen yakın arkadaş, gönüldeş

Dönmez: İnandığından geri dönmeyen kişi

Dönmezer: İnandığını yapan kimse, inandığı yolda giden kimse, sözünde duran yiğit

Dönmezsoy: Sözünden dönmeyen soy.

Duhan: Kıyamet gününde çıkacak duman

Dumrul: Dedem Korkut öykülerinde geçen bir ad

Duran: Yerinde kalan, bekleyen

Duraner: Duran yiğit

Durcan: sen cansın, sevgilisin ve yaşamalısın anlamında, (çocuğu yaşamayan Ailelerin koyduğu bir ad)

Durkan: Soyu tükenmeyen.

Durmuş/Dursun: Çocukların sık ölümleri karşısında konulan dilek ifadesi

Dursun: Uzun ömürlü olsun

Durualp: Temiz ve yiğit kimse

Durukan: Soylu kan sahibi

Durul: Suyun durulması, aklanması

Durusan: Adı sanı temiz kimse

Durusoy: Temiz soylu, saf kanlı

Durutekin: Temiz ve biricik, pırıl pırıl ve bir tane olan kimse, temiz şehzade

D Harfi İle Başlayan Kız İsimleri

Dalya: Yıldız çiçeği

Damla: Az miktardaki su.

Define: Toprağa gömülmüş kıymetli ve değerli eşya.

Defne: Bir kokulu bitki

Deha: Üstün akıl.

Dehna: Kumun rengi dolayısıyla Arabistan’da ıssız iller adıyla anılan bir çölün adı.

Değer:Bedel, uygun, layik.

Delfin:Suda yaşayan, yunus.

Dema:Soluk, nefes.

Demet: Bağlanmış çiçek topluluğu, ışık huzmesi.

Demre: Antalya’nın turistlik yerlerinden biri, Noel Baba’nın doğduğuna inanılan tarihi yer.

Denef: Beyaz renkli ipek kumaş.

Derin: Sığ olmayan, içli.

Derin Su: Yüzeyi tabanından uzak olan. Rengi, kokusu ve tadı olmayan, saydam, sıvı madde

Deniz:Derya, büyük tuzlu su birikintisi

Derman: Çare, tedavi

Derya: Deniz.

Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir

Deste: Demet, bağlanmış olma hali.

Destina: Kader, yazgı.

Deva: İlaç, çare, şifa

Devin: Hareket; hareket et, hareketli oluş.

Devlet: Büyüklük, kudret, varlık, orun.

Dide: Göz.

Didem: Gözüm, gözüm gibi sevdiğim sevgilim, çok sevdiğim.

Dila: İçten gönülden seven.

Dilan: Gönüller, yürekler

Dilara: Gönül alan, gönlü okşayan, gönlü dinlendiren manalarındadır.

Dilasa: Gönlü rahatlandıran, avutan. (Osmanlıca’da yazılışı: dil-âsâ)

Dilay: Gönlü aydınlatan ay.

Dilbaz:Güzel söz söyleyen, göze hoş görünen. Konuşmasıyla kandıran kişi manasındadır.

Dilbent:Gönül bağı, gönül bağlayan.

Dilber:Gönlü alıp götüren güzel manasındadır. Alımlı güzel kadın demektir.

Dilberay:Ay gibi güzel kadın.

Dilbeste:Gönül bağlamış, âşık.

Dilbu:Gönül kokusu.

Dildade:Gönül vermiş, âşık. ay gibi parlak, ışıklı olan / ışıl ışıl berrak konuşan.

Dilderen:Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.

Dilefruz:Yürek yandıran, sevimli.

Dilege: Güzel ve düzgün konuşan.

Dilek:İstek, arzu

Diler:İsteyen, dileyen

Dilferah: Gönlü ferah, sevinçli.

Dilfeza:Gönlü genişleten, gönlü artıran.

Dilfigar:Gönlü yaralı olan, âşık.

Dilfiruz:Gönle ferahlık veren, sevindiren.

Dilhan:İçten gönülden söyleyen

Dilhayat:Gönül canlılığı.

Dilhun:İçi kan ağlayan.

Dilhuş:Gönlü hoş, yüreği rahat.

Dilman/ Dilmen:Dil bilen, güzel söz söyleyen.

Dilnişin:Gönülde yer tutan, hoş, güzel.

Dilnur:Gönlü nurlu

Dilruba:Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan.

Dilsafa:Gönlü şen, rahat, dertsiz.

Dilsaz:Gönül yapan, tatlı davranan.

Dilsitan:Gönül alan güzel.

Dilsuz:Gönül yakan, yürek yakan.

Dilşah:Gönül şahı, sevgili.

Dilşat: Gönlü hoş,sevinçli

Dilşen:Gönlü şen, sevinçli.

Dilşikar:Gönül avlayan.

Dirayet:Zekâ, bilgi, kavrayış

Doğanbike:Doğan, dünyaya gelen kız.

Doğannur:Nur gibi parlak olarak doğan.

Doğay:“Ey ay, artık doğ, kendini göster” anlamında kullanılan bir ad.

Domurcuk:Tomurcuk.

Döndü :l. Henüz evlenmemiş kız. 2. Gittiği yerden geri gelen.

Döne :“Bundan sonraki çocuklar erkek olsun” anlamında kullanılan bir ad.

Dönüş:Dönme işi, dönme.

Ducihan: İki cihan: dünya ve ahiret

Dudu:1. Hanım. 2. Abla. 3. Küçük kardeş.

Dudubikem:“Evlenmemiş ablam, kardeşim” anlamında kullanılan bir ad.

Duduhan:Abla, kardeş.

Duha: Kuşluk vakti. Kuran’ı Kerim’ de 93. Surenin ismidir aynı zamanda.

Duhan:Kur`an-ı Kerim`de bir sure adıdır ve manası dumandır.

Duhter:Kız.

Durcan:“Yaşa, uzun ömürlü ol” anlamında kullanılan bir ad.

Durkadın:“Artık çocuğun olmasın” anlamında kullanılan bir ad.

Durkız:“Artık çocuğun olmasın” anlamında kullanılan bir ad.

Dursune:Son olması istenen kız çocuklarına verilen adlardandır.

Durugül:Özü temiz güzel kadın.

Durukadın:Özü temiz kadın.

Duşize:El değmemiş kız.

Duygu:His, gönülde uyanan yankı ya da tepki

Duygun:Duygulu, hassas

Duysal:Duymakla, hissetmekle ilgili olandır

Dünya:Yeryüzü